Κρίντενερ-Βίτινγοφ, Βαρβάρα Ιουλιάνα

(Varvara Yuliana Kryudener, 1764 – Κριμαία 1824). Ρωσίδα λογία. Ήταν κόρη του μυστικοσύμβουλου Βίτινγοφ. Παντρεύτηκε τον βαρόνο φον Κρίντενερ, ο οποίος ήταν πρεσβευτής της Ρωσίας στη Βενετία, αλλά μετά από λίγο καιρό χώρισε και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Στο Παρίσι ανέπτυξε σχέσεις με πολλές προσωπικότητες. Επηρεασμένη από διάφορα μυστικοπαθή κηρύγματα της εποχής της, έγινε θρησκόληπτη και, μετά από ένα χρονικό διάστημα πίστεψε ότι ήταν προορισμένη να σώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Το 1814 σχετίστηκε με τον τσάρο Αλέξανδρο A’, στον οποίο είχε προφητεύσει την επιστροφή του Ναπολέοντα από το νησί Έλβα. Όταν τα λεγόμενά της επαληθεύτηκαν, η επιρροή της στον τσάρο αυξήθηκε τόσο ώστε άρχισε να επεμβαίνει στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι έπεισε τον τσάρο να εργαστεί και να υποστηρίξει την Ιερά Συμμαχία, της οποίας λέγεται ότι υπήρξε εμπνεύστρια. Αργότερα απελάθηκε από την Ελβετία και τη Γερμανία, όπου τα θρησκευτικά κηρύγματά της καθώς και ανάλογα δημοσιεύματα έγιναν αφορμή για το ξέσπασμα επεισοδίων στις τάξεις του πληθυσμού. Το 1821 επέστρεψε στην Αγία Πετρούπολη και συναντήθηκε μυστικά με τον τσάρο από τον οποίο ζήτησε να υποστηρίξει τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Ο τσάρος όμως ήταν ανένδοτος και η παρέμβασή της υπέρ των Ελλήνων στάθηκε αφορμή όχι μόνο να πέσει στη δυσμένεια του Ρώσου αυτοκράτορα αλλά και να εξοριστεί στην Κριμαία όπου πέθανε. Η Κ. έγραψε διάφορα βιβλία, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι Στοχασμοί (1802) και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Βαλεριά (1803).